دوستان - ملت - عزيزان ، والله بالله نه ايران تونسه ، نه مصره ، ايران ايرانه با شرايط خاص خودش ، اون تونس كه ميبينين يك كشوريه با رشد اقتصادى بالاى هفت درصد ، با آزاديهاى شخصى اى كه معرف همه هست و مملو از توريست و درهاى باز به دنياى غرب و شرق و عضو سازمان اقتصاد جهانى و در رديف كشورهاى دنيا مقام سى و دومى رو داره ، مصر به همين ترتيب با كمى اختلاف با تونس ، در مصر آزادى مطبوعات در حد جام جهانيه ، تقريبا هركى هرچى دلش ميخواد مينويسه ، تونس هم همينطور ، بابا بياييد كمى واقع بين باشيم و الكى خودمون رو با دنيا مقايسه نكنيم ، ملت ايران سى و دو ساله كه در خفقان كامل بسر ميبره و البته اين پول نفت بى پدر كه همواره بلاى جان ما بوده و هست. بابا كجاى دنيا سى و دو سال هيچ روزنامه اى نداشته كه راحت و بى دقدقه بتونه انتقاد كنه؟ كجاى دنيا حتى يك تلويزيون نباشه كه از داخل كشور بصورت خصوصى اداره بشه و نقد و تحليل داشته باشه ؟ كجاى دنيا هرچى نخبه و نويسنده و شاعر و تحليلگر سياسى رو يا كشتن يا زندان يا فرارى از كشور كردن ؟ كجاى دنيا بزور سر نيزه چادر برسر دختران هفت هشت سال ببالا كردن؟ كجاى دنيا تمام كتابهاى موجود در جاى جاى كشور رو وارسى كرده و يا حذف يا بازنويسى كردند؟ كجا سراغ دارين كه طرح جدا سازى زن و مرد رو اجرا كرده باشن؟ و و و و - و از همه بدتر در كجاى دنيا سراغ دارين يك چنين هجم عظيمى پول يامفت بدست دولتمردان و صاحبان قدرت برسه بدون كوچكترين جوابگويى - و اونها بتونن بهر شكل كه دلشون ميخواد اين پول رو هزينه كنن ؟ شما رو بخدا كمى در اطراف خودتون نگاه كنين ! ببينيد چند درصد از اطرافيان خودتون دارن از اين پولى كه دولت پخش ميكنه بهره مند ميشن ، حالا بهر شكلى كه هست ، بصورتهاى وام ، موافقت اصولى ، خريد خانه ، جانبازى ، خانواده شهدا ، مزدورى ، آشنا بازى ، شغلهاى سربار ، ارتشى ، سپاهى ، بسيجى ، رانت ، رفيق بازى ، موقعيتهاى استثنايى بدليل آشنا داشتن ،و و و آيا دولتى وجود داره كه بتونه به اين دست و دلبازى به تمامى كسانى كه كمى تا قسمتى با دولتش ساز موافق ميزنه پول و موقعيت پخش كنه؟
يك كلام ختم كلام درد ما اين نفت بى پدره كه دست اين جماعت فاسد و جانى رو باز نگه داشته كه هر چه ميخواهند بكنن و خلاص .
بياييد و اينقدر بذر نا اميدى و ياس در دلها نكاريد - ما بايد فكرى بحال خودمان بكنيم و بس ، ما نه مصرى هستيم و نه تونسى و نه اردنى ، ما شرايط خاص خودمان را داريم ، موسوى و كروبى هم هرگز نميتوانند مثل سران اپوزيسيون مصر و تونس باشن چون شرايط كشور صدو هشتاد درجه با جاهاى ديگر دنيا فرق ميكنه ، دوستان نق نزنيم و بيشتر بيانديشيم ، بخدا ميدانم ، ميدانم كه هر روزمان با خبر اعدام شروع ميشه ، ميدانم كه خيلى ديره ، ولى با نق زدن و مقايسه كردن كارى درست نميشه ، بر خود مسلط شويم و با انرژى مثبت بفكر چاره باشيم ، دم همگى گرم ، همين !
